اکنون که قریب به سه ماه از حضور نابهنگام ویروس ناشناخته ی کرونا می گذرد . مسئولین مترصد ان هستند که به آموزش های آن لاین همچنان ادامه دهند . بسیاری از نواقص کار روزبه روز مشخص می شد .
دلسوزان امر با همکاری متخصصان حوزه به رفع نواقص کار می پردارند. اما راه سخت است . و جاده جدید. حدود حداقل چهل و نه سال از طرح پروژه تکنولوژی آموزشی می گذرد . تمام برنامه ها و جارتهای
آن وحتی اشل کارشناسی در سازمان برنامه نهادینه شده بود. وسایل و امکانات روز جهان وقت فراهم گردیده بود . ولی حالا به سراغ آنها می رویم .
مشکلات هم در نرم افزار ها و هم در سخت افزارهاست . مناطق مرفه و مناطق محروم مطرح می شوند.
شنیدم که گفته شده در سیستان وبلوچشتان هیجگونه امکاناتی وجود ندارد . بخاطر طرح حفط فاصله اجتماعی,نمی توان از حضور معلمین هم استفاده کرد.
بنده پیشنهاد می دهم که بهترین راه استفاده از برنامه های آموزشی رادیویی است . حتی اگر برق هم نباشد می توان از باتری استفاده نمود .
زودتر دست بکار شویم
چگونه بی آموزیم استفاده ,برنامه منبع
درباره این سایت